টেলিফোন হৈছে এনে এটা যন্ত্ৰ যিয়ে মানুহক তাঁৰ, কেবল আৰু অন্যান্য দূৰসংযোগ প্ৰযুক্তিৰ নেটৱৰ্ক ব্যৱহাৰ কৰি দীৰ্ঘ দূৰত্বত ইজনে সিজনৰ লগত যোগাযোগ কৰিবলৈ অনুমতি দিয়ে। ইয়াত এটা ট্ৰেন্সমিটাৰ থাকে, যিয়ে শব্দ তৰংগক বৈদ্যুতিক সংকেতলৈ ৰূপান্তৰিত কৰে আৰু এটা ৰিচিভাৰ, যিয়ে বৈদ্যুতিক সংকেতবোৰক পুনৰ শব্দ তৰংগলৈ ৰূপান্তৰিত কৰে।
১৮৭৬ চনত আলেকজেণ্ডাৰ গ্ৰেহাম বেলে প্ৰথম টেলিফোন আৱিষ্কাৰ কৰিছিল। ট্ৰেন্সমিটাৰ আৰু ৰিচিভাৰ তাঁৰৰ দ্বাৰা সংযোগ কৰা হৈছিল আৰু ডায়েফ্ৰামৰ সহায়ত শব্দ তৰংগক বৈদ্যুতিক সংকেতলৈ ৰূপান্তৰ কৰা হৈছিল।
সময়ৰ লগে লগে টেলিফোনটোৰ বহু পৰিৱৰ্তন আৰু উন্নতি হৈছে। আজি ফোন লেণ্ডলাইন, মোবাইল ফোন, ভিআইপি ফোন আদি বিভিন্ন ৰূপত পোৱা যায়। লেণ্ডলাইন হৈছে ভৌতিক ফোন লাইনৰ সৈতে সংযুক্ত পৰম্পৰাগত ফোন, আনহাতে মোবাইল ফোন হৈছে নেটৱৰ্কৰ সৈতে সংযোগ কৰিবলৈ বেতাঁৰ প্ৰযুক্তি ব্যৱহাৰ কৰা পৰ্টেবল ফোন। VoIP ফোন, বা Voice over Internet Protocol ফোন, কল প্ৰেৰণ আৰু গ্ৰহণ কৰিবলৈ ইণ্টাৰনেট ব্যৱহাৰ কৰে।
টেলিফোনে সমাজত যথেষ্ট প্ৰভাৱ পেলাইছে আৰু ইজনে সিজনৰ লগত যোগাযোগৰ ক্ষেত্ৰত এক বৈপ্লৱিক পৰিৱৰ্তন আনিছে। ইয়াৰ ফলত মানুহে নিজৰ স্থান নিৰ্বিশেষে সংযোগ হৈ থকাটো সম্ভৱ হৈ উঠিছে আৰু যোগাযোগৰ গতি আৰু কাৰ্যক্ষমতা বহু পৰিমাণে বৃদ্ধি কৰিছে।
সামৰণিত ক’ব পাৰি যে টেলিফোন হৈছে এনে এটা যন্ত্ৰ যিয়ে মানুহক তাঁৰ, কেবল আৰু অন্যান্য দূৰসংযোগ প্ৰযুক্তিৰ নেটৱৰ্ক ব্যৱহাৰ কৰি ইজনে সিজনৰ লগত দীৰ্ঘ দূৰত্বত যোগাযোগ কৰিবলৈ অনুমতি দিয়ে। সময়ৰ লগে লগে ইয়াৰ বহু পৰিৱৰ্তন আৰু উন্নতি হৈছে আৰু ইয়াৰ ফলত সমাজত যথেষ্ট প্ৰভাৱ পৰিছে।